လူညီလွ်င္ ဤ ကုိကၽြဲဟု ဖတ္လုိ႔ရသည္ဆုိေသာ ျမန္မာစကားပံုတစ္ခုရွိသည္။ အဓိကကေတာ့ လူညီဖုိ႔ ျဖစ္ပါသည္။

ယေန႔ျမန္မာႏုိင္ငံေရးအေျခအေနသည္ကား အတုိက္အခံဆုိသူမ်ားအေနျဖင့္ ဤဆုိလွ်င္ ဤဟု ကၽြဲဆုိလွ်င္ ကၽြဲဟု ညီညြတ္စြာရပ္တည္သင့္ေသာ အေျခအေနဟု ျမင္မိပါသည္။ လက္ရွိတပ္မေတာ္ အစုိးရ၏ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲသည္ အီေလးဆြဲေနသည့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးအား တဆင့္တက္ေစေသာ လႈပ္ရွားမႈျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ အဆုိပါလႈပ္ရွားမႈသည္ပင္လွ်င္ အတုိက္အခံမ်ားအၾကား အျမင္မ်ား ကြဲျပားျခင္း၊ ထုိအျမင္ကြဲျပားမႈကုိပင္ အေျခတည္ကာ အျမင္မတူသူမ်ား တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ ပုတ္ခတ္ျခင္း စသည္တုိ႔ကုိ ေပၚေပါက္လာေစသည္။ အစထဲက ေသခ်ာစြာမရွိခဲ့ပဲ အေျခအေနကုိလုိက္၍ ေတာင္ေလွာ္ ေျမာက္ေလွာ္ေလွာ္ခဲ့သည့္ သူတုိ႔၏ ႏိုင္ငံေရးလႈပ္ရွားမႈ ေလွႀကီးသည္လည္း ဘယ္ဘက္သြားရမွန္းမသိ ပုိမုိေ၀၀ါး ေပ်ာက္ဆံုးေအာင္ကုိ ျဖစ္ေနၾကသည္မွာလည္း အထင္အရွားပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အန္အယ္ဒီပါတီအေနျဖင့္လည္း ဒီမုိကေရစီအေရးတြင္ မည္သုိ႔မည္ပံု တုိးတက္ေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္မည္ဆုိသည့္ လမ္းေၾကာင္းကုိမွ် ပီပီျပင္ျပင္ ခ်ထားျခင္းမရွိပဲ စိတ္ေကာက္မူႏြဲ႕ရံုမွ်ေသာ စိတ္ျဖင့္ ေက်ာခုိင္းခဲ့သည့္ Road Map ၏ ပီျပင္ပံုေပၚလာမႈကုိ ျပတ္သားစြာဆံုးျဖတ္ခ်က္မခ်ႏုိင္ေသးပဲ ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးျဖင့္ က်ားကန္ေျပာဆို ေနရသည့္အေျခအေနကုိ ေရာက္ရွိလာ၏။

ထုိအေျခအေနတြင္ ကုလသမဂၢ အစရွိသည့္ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႕မ်ားႏွင့္ ပတ္၀န္းက်င္ႏုိင္ငံမ်ားမွလည္း ျမန္မာအတုိက္အခံဆုိသူမ်ားႏွင့္ အန္အယ္ဒီပါတီတုိ႔ ျဖစ္ေစခ်င္သည့္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ရလဒ္ကုိ အေကာင္ထည္ေဖာ္ေစခ်င္ေသာ လမ္းေၾကာင္းထက္ လက္ေတြ႕ပုိမုိက်သည့္ ယခုက်င္းပမည့္ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ အားလံုးပါ၀င္ေစလုိသည့္ လမ္းေၾကာင္းကုိသာ ေစ့စပ္ေပးရန္ ပုိမုိအားသန္ကာ ထုိသုိ႔ျပဳလုပ္ရန္ကုိပင္ ႀကိဳးပမ္းၾက၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ပင္ အန္အယ္ဒီသည္ ၂၀၁၀ ကုိ ေျပာဆုိလာသည့္ ထုိပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ ေစ့စပ္ညွိႏႈိင္းသူမ်ားအား ပတ္လည္ရန္လုပ္၊ တစ္ဖက္မွလည္း ယတိျပတ္ဆံုးျဖတ္မေျပာဆုိ၀ံ့ပဲ ေစာင့္ၾကည့္ေနရသည့္ ပါတီ၏အက်ပ္အတည္းကုိ ျမင္ႏုိင္ေပသည္။ ထုိအရာသည္ ယခင္ကာလမ်ားကဲ့သုိ႔ အစုိးရမွ ဖိႏွိပ္ေသာေၾကာင့္ က်ပ္တည္းေနျခင္းမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ မိမိ၏ မူ၀ါဒမ်ားကို မည္သုိ႔သတ္မွတ္ရမည္ မတြက္ခ်က္ႏုိင္ေသာ မူ၀ါဒပုိင္းဆုိင္ရာ အားနည္းက်ပ္တည္းမႈမ်ဳိးဟု ေကာက္ခ်က္ခ်မိပါသည္။

ယခုအခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၏ မူ၀ါဒအေျပာင္းအလဲ ေလသံပစ္မႈမ်ားကလည္း အတုိက္အခံမ်ား၏ ရပ္တည္ခ်က္ကုိ ပုိမုိေ၀၀ါးေစမည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ အေမရိကန္အစုိးရသစ္သည္ လုိအပ္သည္ထင္သည့္အတုိင္း အေျပာင္းအလဲျပဳလုပ္ရန္ ႀကိဳးစားျခင္းျဖစ္ေသာ္လည္း ျမန္မာႏုိင္ငံေရးအေျခအေနသည္ အတုိက္အခံမ်ားအၾကား ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္သင့္ မ၀င္သင့္ အယူ၀ါဒ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ အားၿပိဳင္လြန္ဆြဲေနၾကသည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ထုိအခ်က္သည္ ပံုမွန္ထက္ပုိကာ မ်ားစြာသက္ေရာက္မႈ ရွိမည္ျဖစ္သည္။ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ဆန္႔က်င္လုိသည့္ သေဘာထားတင္းမာသူမ်ားသည္ မ်ားစြာအားေလ်ာ့ သြားၾကမည္ျဖစ္၏။

တဖက္တြင္ၾကည့္မည္ဆုိလွ်င္လည္း ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္သင့္ဟု ေၾကြးေၾကာ္သူမ်ားသည္ မ၀င္လွ်င္မည္သည့္ စီမံခ်က္မ်ားျဖင့္ မည္သုိ႔ဆန္႔က်င္မည္ဆုိသည့္ အစီအစဥ္မ်ား ခ်ျပမထားႏုိင္ၾကျခင္း၊ ျပည္သူ၏ ဒီမုိကေရစီအေရးအတြက္ အတုိက္အခံမ်ားအေပၚ အားကုိးလုိစိတ္သည္ အားေလ်ာ့လာျခင္း၊ အတုိက္အခံမ်ားကုိယ္တုိင္ပင္လွ်င္ မိမိတုိ႔၏ ေတာ္လွန္ေရးဆုိသည္၏ အတြင္းက်က်အေျခအေနမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး ခုိင္မာေသာ ဇြဲမာန္မ်ား ေပ်ာက္ဆံုးလာေနၾကျခင္း စသည္တုိ႔ေၾကာင့္ ေရြးေကာက္ပြဲမ၀င္ရဆုိသူမ်ားသည္ စိတ္ကူးယဥ္ၾကသူမ်ား၏ အယူအဆကဲ့သို႔ ျဖစ္လာ၏။ ႏုိင္ငံတကာအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ႏုိင္ငံမ်ားအေနျဖင့္လည္း လြန္ခဲ့သည့္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ေရြးေကာက္ပြဲသာ အတည္ျဖစ္သင့္ပါသည္ဆုိသည့္ အတုိက္အခံမ်ား၏ အသံအေပၚ လက္ခံယံုၾကည္ေပးေစႏုိင္သည့္ ယုတၱိပုိင္းဆုိင္ရာ အားနည္းမႈကလည္း ရွိေနျပန္ပါ၏။

ဤသုိ႔ေသာအေျခအေနတြင္..

ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးျမန္မာယူဆမိသည္မွာ အတုိက္အခံမ်ားအေနျဖင့္ ေရြးေကာက္ပြဲသုိ႔ ၀င္မည္၊ (သို႔) ဆန္႔က်င္မည္ဆုိသည့္ ရပ္တည္ခ်က္တစ္ခုကုိ ညီညြတ္စြာ စုရံုးခ်ႏုိင္ျခင္းသည္သာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္မည္ဟု ထင္၏။ ဤသုိ႔ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္ မည္သည့္ဘက္တြင္ ရပ္ၾကသည္ျဖစ္ေစ ထုိရပ္တည္မႈသည္ အားေကာင္းမည္ျဖစ္၏။ အားေကာင္းမွလည္း သန္စြမ္းမည္ျဖစ္သည္။ သန္စြမ္းမွသာလွ်င္ အကယ္၍ လက္ခံမည္ဆုိလွ်င္ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ခုသင္တုိ႔ပူပန္ေနၾကသည့္ တပ္မေတာ္အစိတ္သားကုိ ရင္ဆုိင္ရာ၌ ထိထိေရာက္ေရာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္မည္ျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ဆန္႔က်င္မည္ဆုိလွ်င္လည္း ထိေရာက္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္အစုိးရဆန္႔က်င္ေရးကုိ (ဒီမုိကေရစီအေရးဟု မဆုိပါ.. ထုိအခ်ိန္တြင္ မည္သုိ႔ဆုိေစ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ဒီမုိကေရစီႏုိင္ငံျဖစ္ေနသည္မွာ မျငင္းႏုိင္ေခ်..) ျပဳလုပ္ႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ သုိ႔မဟုတ္ပါလွ်င္မူ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္လည္း အားေလ်ာ့နည္းလွေသာ၊ တဖက္မွလည္း အားေလ်ာ့နည္းကာ မည္သုိ႔မွ်မထိေရာက္ေသာ အက်ဳိးယုတ္မႈမ်ားကုိသာလွ်င္ ရရွိႏုိင္ပါလိမ့္မည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ အထက္ပါနည္းလမ္း ႏွစ္လမ္းအနက္ မည္သည့္လမး္ကုိမဆုိ အတုိက္အခံမ်ားအေနျဖင့္ အစည္းအလံုးမကြဲေစပဲ တညီတညြတ္ထဲ လုိက္နာၾကပါလွ်င္ ခရီးေရာက္ႏဳိင္ၾကမည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္သည္ဟု ယူဆမိပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ ႏုိင္ငံေရးတြင္ စိတ္ထက္သန္လြန္းျခင္းသည္ အယူ၀ါဒတစ္ခုကုိ စြဲစြဲျမဲျမဲယံုျခင္းကဲ့သုိ႔ပင္ မိမိယံုၾကည္ခ်က္သည္မွ အမွန္ဟုထင္ကာ ညီညြတ္ျခင္းအင္အား ပ်က္ျပားဆံုးရႈံးျခင္း၏ အႏၱရာယ္ကုိ သိလွ်က္ပင္ တစ္ဖက္ႏွင့္တစ္ဖက္ အံတုယွဥ္ၿပိဳင္ အႏုိင္လုလုိစိတ္သည္လည္း လူသားတုိ႔၌ စြဲျမဲစြာရွိပါသည္။ ထုိအရာသည္ တစ္စံုတစ္ရာေသာ အက်ဳိးရလဒ္ကုိ မက္ေမာေသာေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲႏွင့္ မိမိယံုၾကည္ရာကုိ အားသန္လြန္းျခင္းေၾကာင့္သာ ျဖစ္၏။ ကံဆုိးသည္မွာ လူသားတုိ႔၏ စြဲျမဲစြာယံုၾကည္ခ်က္တုိ႔သည္ တခါတရံတြင္ အမွန္တရားမဟုတ္ျခင္း၊ လက္ေတြ႕မက်ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

အခ်ဳပ္ဆုိရလွ်င္မူ ယခုဖြဲ႕စည္းပံုအား လက္ခံသင့္သည္ သုိ႔ ဆန္႔က်င္သင့္သည္ဟု ဆုိၾကသူမ်ားသည္ ဘာေၾကာင့္လက္ခံသင့္ပါသည္၊ ဘာေၾကာင့္ဆန္႔က်င္သင့္ပါသည္ဟု ခုိင္မာစြာ ဆုိႏုိင္ၾကသူမ်ားျဖစ္၏။ အမ်ားစုတြင္ေတြ႔ရသည့္ တူညီသည့္အခ်က္မွာမူ သူတုိ႔သည္ ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ ဒီမုိကေရစီကုိ လုိလားၾကသူမ်ားျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အတုိက္အခံမ်ားဆုိသကဲ့သုိ႔ လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္ ရင္ဆုိင္ရမည္ဆုိလွ်င္ေတာင္ မည္သည့္အဖြဲ႕မွ တက္လာသည့္ ကုိယ္စားလွယ္သည္မဆုိ တပ္မေတာ္အစိတ္သားကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ရန္ ႀကိဳးစားမည့္သူမ်ားသာျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထုိအစိတ္သားအား ထိန္းခ်ဳပ္ရန္မွာ အတုိက္အခံတုိ႔သာ ညီညြတ္ပါမူ စူးရွထက္ျမက္စြာ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ျပင္ မိမိတုိ႔ႀကိဳးပမ္းသမွ်သည္ တရား၀င္ျဖစ္ကာ အေကာင္အထည္ေပၚလာမည္ျဖစ္၏။ အနီးဆံုး အက်ဳိးမွာကား ႏုိင္ငံသည္ ၿငိမ္းခ်မ္းတုိးတက္မည္ျဖစ္၏။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ယခုဖြဲ႕စည္းပံု၏ အဓိကအားနည္းခ်က္မွာ အာဏာခြဲတမ္းသာျဖစ္ၿပီး ျပည္သူ႔၏ ေန႔စဥ္ဒီမုိကေရစီ လူ႔အခြင့္အေရးတုိ႔သည္မူ အျပည့္အ၀ မဟုတ္လွ်င္ေတာင္ ယခုထက္မ်ားစြာတုိးတက္မည္မွာ ေသခ်ာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္၏။ ဒင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ ဒီမုိကေရစီအတြက္မူ အခ်ိန္ယူရမည္မွာ မွန္ပါသည္။

(ဤေနရာတြင္ အတုိက္အခံတုိ႔သည္ တပ္မေတာ္အစိတ္သားအား ရင္ဆုိင္ရန္ ပူပန္ႀကီးစြာရွိၾကေသာ္လည္း၊ ထိန္းခ်ဳပ္ရမည္ဟု ထင္မွတ္ထားၾကေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္ယူဆသည္မွာ လႊတ္ေတာ္သည္ ႏုိင္ငံအားမည္သည့္နည္းလမ္းျဖင့္ ေကာင္းက်ဳိးျပဳေစမည္ဆုိသည့္ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆုိင္ရာ အခ်က္မ်ားကို ေဆြးေႏြးၾကေသာ ေနရာျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထုိအစိတ္သားသည္ ကဖ်က္ယဖ်က္ လုပ္ေနမည္လည္းမဟုတ္၊ ဖြဲ႕စည္းပံု၏ ေဖာ္ျပခ်က္မ်ားအရ ထုိပံုမွန္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားအား ဆန္က်င္ဖက္ျပဳလုပ္ႏဳိင္သည့္ အင္အားပမာဏလည္းမဟုတ္ေခ်။)

တစ္ဖက္တြင္လည္း အကယ္၍ ေရြးေကာက္ပြဲကုိ ဆန္႔က်င္မည္ဟု ဆံုးျဖတ္ပါလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္သင့္သည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသူမ်ားအား ေတာ္လွန္ေရးတြင္ ျပန္လည္ယံုၾကည္လာေအာင္ ခ်ျပႏုုိင္သည့္ ခုိင္မာေသာလမ္းေၾကာင္း မရွိျခင္း၊ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအတြင္း ၿပိဳကြဲမႈမ်ား ရွိေနျခင္း၊ စည္းရံုးႏိုင္စြမး္အားမရွိေတာ့ျခင္း၊ ကမၻာ့အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ ေထာက္ခံမႈေလ်ာ့က်လားျခင္း စသည့္အခ်က္မ်ား ရွိေန၏။ အေရးႀကီးသည္မွာ ထုိသို႔ ဆန္႔က်င္ျခင္းျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ လံုးပါးပါးေနသည့္ ႏုိင္ငံအား မည္သုိ႔အက်ဳိးရွိေစပါမည္ဟူေသာ အခ်က္ကုိ မစဥ္းစားႏုိင္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ေ၀၀ါးလွေပ၏။

ထုိနည္းလမ္းႏွစ္သြယ္တြင္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ကာ အစုိးရအား ရင္ဆုိင္ျခင္းသည္ လက္ေတြ႕လည္း ပုိဆန္မည္ျဖစ္၏။ ႏုိင္ငံတကာမွလည္း ထုိေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္သူမ်ားဖက္မွသာ လံုး၀အျပည့္အ၀ ရပ္တည္ၾကမည္ျဖစ္၏။ ၀င္သင့္သည္ဟု ယံုၾကည္ကာ၀င္သူမ်ားေရာ၊ လံုး၀လက္မခံခ်င္ေသာ္ျငားလည္း စည္းလံုးမႈမၿပိဳကြဲေစရန္ ယံုၾကည္ခ်က္ကုိ အသာထုပ္သိမ္း ေအာင့္အီး၀င္သူမ်ားပါ အျပည့္အ၀ဒီမုိကေရစီသာလွ်င္ ဦးတည္ခ်က္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စူးရွထက္ျမက္စြာ စီမံခန္႔ခြဲမႈမ်ားကုိ တခဲနက္ျပဳလုပ္ႏုိင္မည္ျဖစ္၏။ ျပည္သူသည္လည္း အက်ဳိးခံစားရရွိရန္ ၾကာျမင့္စြာ ေစာင့္ရန္မလုိအပ္ေတာ့သည့္အျပင္ နစ္နာဆံုးရႈးံမႈႀကီးေသာ ေခတ္ေျပာင္းမႈလည္း မဟုတ္သည့္အက်ဳိးကုိ တုိင္းျပည္သည္ လက္ငင္းခံစားရမည္ျဖစ္၏။ အက်ဳိးရွိဆံုးကာ တုိင္းျပည္၏ ၿငိမ္းခ်မ္းတုိးတက္မႈျဖစ္ပါလိမ့္မည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိးျမန္မာ၏အျမင္တြင္ စည္းလံုးညီညြတ္မႈကုိ ရွာေဖြမည္ဆုိလွ်င္ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ေရာက္ျခင္းသည္သာ လက္ေတြ႔အဆန္ဆံုးျဖစ္သည္ဟု ယူဆပါသည္။ မည္သုိ႔ဆုိေစကာမူ အတုိက္အခံတုိ႔သည္ ဤဆုိလွ်င္ ဤဟု ကၽြဲဆုိလွ်င္ ကၽြဲဟု စည္းလံုးစြာ ရပ္တည္ၾကရန္သည္မူ အေရးတႀကီး လုိအပ္ပါ၏။ မဟုတ္လွ်င္မူကား လႊတ္ေတာ္ထဲတြင္လည္း မစုိ႔မပို႔ အင္အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ျပည္ပတြင္လည္း မျဖစ္ညစ္က်ယ္အေနအထားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ မပီမျပင္ျဖင့္ ဟုိေနရာဆြ ဒီေနရာဖြကာ ျမန္မာႏုိင္ငံအား ဆက္လက္မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေစမည့္ အေနအထားေလာက္သာ နာတာရွည္ျဖစ္ေနမည့္အေရး ပူပန္မိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။



မ်ိဳးၿမန္မာမွကူးယူေဖာ္ၿပသည္